Data publikacji:

Co to jest bracketing i jak go stosować?

Bracketing to nazwa niezwykle przydatnej techniki fotograficznej. Jej zastosowanie pomaga nawet niedoświadczonemu fotografowi wykonać między innymi zdjęcia o idealnym naświetleniu, w warunkach kiedy ma wątpliwości, co do ustawień swojego sprzętu. W artykule tłumaczymy, na czym polega ta metoda i jak możemy ją wykorzystać w trakcie fotografowania różnych obiektów lub krajobrazów.
co to jest bracketing

Bracketing – co to?

W fotografii wyróżniamy kilka podstawowych typów bracketingu, w tym bracketing ekspozycji, bracketing ostrości i bracketing balansu bieli. Kiedy rozmawia się o tej technice, zazwyczaj mamy jednak na myśli jej pierwszą formę.
Polega ona na wykonaniu serii ujęć tego samego tematu, które różnią się pomiędzy sobą ustawieniami odpowiadającymi za czas naświetlania sensora w aparacie. Pozwala to na wykonanie równomiernie naświetlonych zdjęć w warunkach dużego kontrastu, np. w bardzo słoneczne dni, kiedy staramy się uchwycić zarówno obiekty schowane w cieniu, jak i te skąpane w świetle.
Zazwyczaj robi się od dwóch do pięciu fotografii. Zaczynamy od najniższej ekspozycji (EV) i powoli, przy każdym kolejnym zdjęciu, zwiększamy ją zazwyczaj o jedną trzecią stopnia. W razie potrzeby różnice pogłębiamy przy kolejnych odbitkach. W tradycyjnych aparatach lustrzanych lub analogowych możemy też ręcznie zmieniać czas otwarcia migawki i rozstaw przesłony. Warto jednak pamiętać, by w trakcie sesji nie zmieniać żadnych ustawień ostrości.
Wiele współczesnych aparatów cyfrowych, zamontowanych w lustrzankach lub smartfonach, jest fabrycznie wyposażona w opcję automatycznego wykonywania fotografii w trybie bracketingu (AEB). Konfiguracja zależy tutaj od urządzenia, a my wybieramy tylko najlepiej wyglądającą fotografię spośród tych, które zostały zrobione.

Bracketing ostrości – co to?

Bracketing ostrości działa na podobnej zasadzie. Fotograf robi szybko serię zdjęć, a każde z nich ma nieco inne ustawienia ogniskowej. Z wykonanych kopii wybieramy najlepszą albo łączymy je wszystkie w jeden obraz, korzystając do tego celu z programów do obróbki grafiki, uzyskując przy tym bardzo interesujące efekty zwiększonej ostrości.
Aby wykorzystać tą metodę, możemy skorzystać z jej automatycznej wersji dostępnej w aparatach cyfrowych albo samodzielnie zmieniać ogniskową obiektywu. Bracketing ostrości nie przydaje się specjalnie przy portretowaniu ruchomych celów, ale sprawdzi się doskonale w fotografii makro, pozwalając wyeliminować rozmycia wynikające z wibracji, które wywołane są np. przez drgające ręce.

Bracketing balansu bieli – co to?

Podczas wykonywania serii zdjęć staramy się uzyskać fotografię, w której kolory oraz światło najbardziej odpowiadają naturalnym warunkom, jakie obserwujemy gołym okiem. Przydaje się ona, gdy zdjęcia wykonuje się w bardzo nietypowych warunkach z bardzo różnym typem oświetlenia (np. scenę rozjaśniają świetlówki oraz płomienie z ogniska), z którymi nie radzą sobie sensory obiektywu.
Fotograf przy każdym ujęciu zmienia więc w ustawieniach sprzętu temperaturę światła, opisywaną w stopniach Kelvina. Im jest ona wyższa, tym bardziej zimną barwę ma oświetlenie. Funkcja ta może być też bardzo często zautomatyzowana przez urządzenie.
Zdjęcie: Envato Elements