Data publikacji:

Przewodnik po dyskach eMMC. Wszystko, co musisz wiedzieć o tym popularnym nośniku pamięci

Przeglądając ofertę sklepów komputerowych, a także aukcje internetowe z używanym sprzętem w poszukiwaniu laptopa, w specyfikacji technicznej niektórych modeli możemy znaleźć informację o tym, że zostały one wyposażone w dyski eMMC. Te nośniki pamięci z pewnością nie należą do najlepiej rozpoznawalnych, przedstawiamy więc ich charakterystykę i porównujemy je z dyskami HDD i SSD. 
emmc

Dyski eMMC – historia i charakterystyka

Dyski eMMC są wariantem kart pamięci MMC (MultiMedia Card), które oryginalnie zadebiutowały w odległym 1997 roku. Były one jednym z pierwszych powszechnie używanych wymiennych półprzewodnikowych nośników danych o niewielkich rozmiarach. Na rynku konkurowały one ze znacznie popularniejszymi kartami SD i innymi modelami czołowych producentów elektroniki użytkowej. Na początku XXI wieku pojawiło się duże zapotrzebowanie na tego typu urządzenia, wynikające z gwałtownego rozpowszechnienia się telefonów komórkowych, aparatów cyfrowych i kamer. 
Standardowe karty MMC odeszły już dawno do lamusa, ale technologia ich produkcji jest kontynuowana do dziś pod postacią eMMC. Skrót ten tłumaczymy jako „wbudowana karta MMC” (ang. embeded MultiMedia Card). Pamięci tego typu montuje się na stałe w płytach głównych różnego rodzaju urządzeń. Obecnie są to przede wszystkim smartfony i inne popularne urządzenia mobilne. Spotykamy je również w najtańszych laptopach oraz w przenośnych konsolach PC, takich jak Steam Deck. 
Dyski eMMC są bardzo tanie w produkcji, wykorzystują one bowiem standardowe pamięci półprzewodnikowe NAND Flash, takie same jakie znaleźć można w zwykłych pendrive’ach. Po odłączeniu zasilania zachowują one wszystkie zapisane na nich dane. Ze względu na budżetową naturę, niewielkie rozmiary, niskie zużycie energii elektrycznej, bezgłośną pracę i dużą trwałość oraz odporność na wstrząsy są one niezwykle atrakcyjnym zamiennikiem dla dysków HDD i SDD w laptopach. Czasem montuje się je również w gotowych zestawach stacjonarnych minikomputerów używanych np. w biurach i firmach.

Rozmiary dysków eMMC

Dyski eMMC dostępne są w kilku popularnych wielkościach. Najczęściej zetkniemy się z modelami 23 GB, 64 GB, 128 GB oraz 256 GB. Ze względu na fizyczne ograniczenia technologii, nie spotkamy się z modelami o pojemności 512 GB, 1 TB lub wyższych. W przypadku komputerów 256 GB to absolutne minimum, gdy chcemy robić na nich coś więcej poza zwykłym surfowaniem w sieci.
Warto podkreślić, że dysków eMMC nie da się w żaden sposób usunąć z komputera, są one bowiem integralną częścią jego płyty głównej. Jeżeli napęd ulegnie w jakiś sposób uszkodzeniu i awarii, oznacza to, że całe urządzenie będzie nadawać się do kompletnej wymiany. Dotyczy to zarówno telefonów, jak i komputerów.
W tym drugim przypadku ratunkiem może być sytuacja, gdy laptop ma wejście SATA lub M.2, pozwalające na dokupienie dysków SSD lub HDD i ponowne zainstalowanie systemu operacyjnego. Nie można jednak pominąć faktu, że pamięci eMMC są w wysokim stopniu niezawodne, tak więc prawdopodobieństwo, że odmówią one posłuszeństwa, jest nikłe.
Komputer z dyskiem eMMC może być też dobrym rozwiązaniem dla oszczędnych, jeżeli posiada on wspomniane już porty wejściowe, bowiem w razie potrzeby rozszerzymy przestrzeń dyskową, dokupując nowy napęd wewnętrzny.

Pozostałe parametry dysków eMMC

Najnowszy standard produkcji dysków eMMC gwarantuje transfery danych (zapis/odczyt) z prędkością wynoszącą maksymalnie 400 MB/s. Jest ona porównywalna ze standardowymi dyskami SSD i góruje nad napędami HDD korzystającymi z interfejsu SATA. Parametr ten może wprowadzać nas jednak w błąd. Kości eMMC nie były projektowane z myślą o obsłudze dużych plików i przenoszeniu wielu danych naraz.
Działają one zauważalnie wolniej od napędów SSD, nawet tych używających starszego standardu PCIEe 3.0. Wyposażone w nie komputery nie będą więc radziły sobie aż tak dobrze z zaawansowanym oprogramowaniem przeznaczonym np. do edycji grafiki lub wideo.

Dyski eMMC vs HDD

Tradycyjne napędy HDD, zwane też powszechnie twardymi, zapisują dane na magnetycznych dyskach odczytywanych przez głowicę. Do komunikacji z komputerem używają interfejsu SATA, pozwalającego na maksymalne transfery rzędu 600 MB/s, jest to jednak prawie nigdy nieosiągalna wartość. Pamięci eMMC górują nad nimi, gdy mowa o obsłudze niewielkich plików, znacznie gorzej radzą sobie, gdy kopiujemy lub przenosimy duże ilości danych. Napędy HDD mają przewagę, jeżeli chodzi o ich pojemność, wynosi ona bowiem przeciętnie 1–4 terabajty. 

Dyski eMMC vs SSD

Wybór pomiędzy dyskami SSD a eMMC jest znacznie łatwiejszy. Choć oba typy urządzeń korzystają z pamięci półprzewodnikowych, te pierwsze są nieporównywalnie bardziej zaawansowane i szybsze pod każdym względem. Dostępne są też w znacznie szerszej ofercie modeli o wysokich pojemnościach, od 512 GB do nawet kilku terabajtów.

Czy należy unikać urządzeń z dyskami eMMC?

Dyski eMMC najlepiej sprawdzają się we wszelkiego typu sprzęcie mobilnym, którego oprogramowanie nie wymaga dostępu do dużych ilości danych. Znacznie słabiej radzą sobie z obsługą desktopowych systemów operacyjnych z rodziny Windows. Laptopy z napędami eMMC nadają się do podstawowych zastosowań, w przypadku bardziej skomplikowanych programów i gier są wąskim gardłem spowalniającym ich działanie.