Data modyfikacji: Wtorek, 12.04.2022

Jaka ziemia do zamiokulkasa?

Zamiokulkas to roślina, która dobrze czuje się w pomieszczeniach słabo nasłonecznionych. Kwiat wymaga niewielkich ilości wody, a jego pielęgnacja jest prosta. Jest to jeden z najmniej wymagających gatunków. Jedyną zasadą, której trzeba się trzymać przy jego uprawie, jest dobór odpowiedniej gleby - to właśnie jej naprawdę potrzebuje zamiokulkas. Jaka ziemia jest dla niego najlepsza? Sprawdź, co zrobić, by zamiokulkas rozrastał się i wydawał kwiaty.

Zamiokulkas - skąd pochodzi?

Zamiokulkas zamiolistny nigdy nie powinien być sadzony w ziemi, która jest używana do uprawy roślin pochodzących z Polski. Kwiat w naturze rośnie w Tanzanii oraz na Zanzibarze. Panuje tam klimat podrównikowy suchy z porą deszczową i suchą, która trwa aż przez 10 miesięcy w roku. To właśnie tak długi okres suszy sprawia, że kwiat dobrze radzi sobie bez regularnego podlewania – niewiele innych roślin toleruje je w tak wysokim stopniu, co zamiokulkas zamiolistny. Jaka ziemia jest dla niego rekomendowana?
Kwiat lubi warunki, które przypominają jego naturalne środowisko występowania. Zamiokulkas rośnie głównie na górskich sawannach. Są to tereny, na których gleby są dość słabe. Jest w nich niewiele składników mineralnych, co sprawia, że roślina radzi sobie z ich niedoborem. W warunkach domowych warto zapewnić jej jednak nieco lepsze warunki wzrastania.

Zamiokulkas - jaka ziemia do uprawy w domu?

W doniczce dla zamiokulkasa powinna znaleźć się żyzna, próchnicza gleba. Podłoże powinno cechować się przepuszczalnością. Ogrodnicy zalecają, by do wypełnienia doniczki wykorzystać mieszaninę substratu torfowego, do którego doda się piasek lub drobny żwir. Odczyn gleby powinien wynosić 5,5-6,5 pH. Kwaśna lub lekko kwaśna ziemia dla zamiokulkasa jest najprzyjaźniejsza. Jeśli gleba będzie mieć odczyn zasadowy, powinno się ją zakwasić za pomocą nawozów.
Zamiokulkas nie toleruje wilgotnej gleby, podobnie jak większość palm i kwiatów doniczkowych o pochodzeniu afrykańskim. Roślina wsadzona do gleby zatrzymującej wodę zaczyna chorować, nawet gdy nie jest zbyt często podlewana. Kłącze zamiokulkasa gnije, gdy jest narażone na stały kontakt z wodą, dlatego lepiej lekko przesuszyć kwiat niż nadmiernie zasilać glebę w wodę. Zamiokulkas może wytrzymać bez podlewania nawet do dwóch miesięcy, gdyż gromadzi wodę w liściach. Częściej powinien być jednak zasilany w składniki mineralne. Dzięki nim kwiat będzie wysoki i wyda piękne kwiaty.

Kwiat zamiokulkas - jaka ziemia i nawozy?

Jaka ziemia dla zamiokulkasa jest odpowiednia? Kwaśna, przepuszczalna gleba zapewni roślinie optymalne warunki do wzrostu, gdy będzie nawożona co 14-21 dni. Do zasilania podłoża powinno używać się w okresie wegetacji wieloskładnikowych nawozów. Ich optymalna dawka powinna wynosić połowę lub ćwierć dawki dla innych roślin doniczkowych. Nawóz warto rozcieńczyć wodą i wykorzystać ją do podlewania. Zbyt intensywne zasilanie zamiokulkasa sprawia, że kwiat gubi liście i zaczyna gnić.

Zamiokulkas przesadzanie - jaka ziemia jest potrzebna?

W przypadku zamiokulkasa przesadzanie powinno się przeprowadzać w okresie wiosennym. Optymalnym czasem na to jest marzec lub kwiecień. Młodsze kwiaty przesadza się co roku, natomiast starsze - co 2-3 lata. Doniczka powinna być dość duża, gdyż kłącza rośliny szybko przyrastają. Ziemia do przesadzanego zamiokulkasa powinna być przystosowana do oprowadzania wody. Na dnie nowej donicy pozostawia się kilkucentymetrową warstwę drenażu. W dnie osłonki powinny być natomiast otwory, które odprowadzą nadmiar wody na zewnątrz. Dzięki temu skutecznie zapobiegnie się chorobom kłącza. W podobny sposób postępuje się podczas rozmnażania zamiokulkasa. Roślina w warunkach domowych kwitnie rzadko, a zebranie jej nasion i wyhodowanie sadzonki graniczy z cudem. Kwiat można jednak rozmnażać poprzez podział kłącza lub tworzenie sadzonek liściowych. Podział kłącza wykonuje się wiosną, natomiast liście odcina się i wkłada do wody w celu puszczenia korzeni od kwietnia do czerwca. Do ukorzenienia wykorzystuje się cały liść wraz z ogonkiem. Sadzonka, która z niego powstanie, w ciągu 12 miesięcy powinna odtworzyć całą roślinę.
Do ukorzeniania zamiokulkasa sprawdza się dobrze podłoże z perlitu lub torfu. Torf warto zmieszać z piaskiem w proporcji 50:50.

Jak pozyskać liść do rozmnażania zamiokulkasa?

Liście do tworzenia sadzonek zamiokulkasa pozyskuje się z dolnej lub środkowej części kwiatu. Ogonek odcina się tuż przy nasadzie. Następnie powinno się włożyć listek do kieliszka z wodą bądź do specjalnego ukorzeniacza. Gdy pojawią się pierwsze korzonki, przesadza się sadzonkę zamiokulkasa do doniczki. Ukorzeniony liść powinno się posadzić do podłoża nieco ukośnie. Dzięki temu liście wyrosną na zewnątrz i nie będą się nawzajem przerastać.

Czego jeszcze potrzebuje zamiokulkas?

Zamiokulkas wymaga rzadkiego podlewania oraz cienistego stanowiska. Kwiat źle znosi ekspozycję na silne słońce. Promienie słoneczne padające bezpośrednio na roślinę sprawiają, że na jej liściach pojawiają się brązowe plamy. Znacznie lepiej kwiat czuje się w pomieszczeniach z ekspozycją wschodnią i północno-wschodnią oraz w pokojach, które mają niewielkie okna. Można ustawić go również we wnękach, słabo doświetlonych korytarzach i na podłodze pod wyższymi palmami.
Zamiokulkas powinien mieć również dużą donicę. Kłącza rosną wyjątkowo szybko, zwłaszcza gdy mają kwaśną i prawidłowo nawożoną glebę. Jeśli doniczka będzie zbyt mała, zamiokulkas przestanie rosnąć. Przy optymalnych warunkach może natomiast osiągnąć nawet do 100 cm wysokości i stać się prawdziwą ozdobą salonu, sypialni bądź kuchni.