Ocieplanie poddasza. Jak i czym ocieplić poddasze?
Ocieplenie poddasza to w naszej szerokości geograficznej konieczność. Co wybrać? Wełnę, piankę, a może styropian? Oto nasz poradnik, który wzbogaci cię w wiedzę i pomoże podjąć decyzję. Sprawdź, czym i jak ocieplić poddasze.
Dlaczego ocieplenie poddasza jest tak istotne?
Prawidłowe ocieplenie poddasza to oszczędność i dbanie o finanse, ponieważ im lepiej będzie wykonana izolacja, tym mniej zapłacisz za ogrzewanie w chłodne miesiące roku. Pod dobrze ocieplonym skośnym dachem zimą powinno być ciepło, latem zaś chłodno. Dobrze wykonane ocieplenie zagwarantuje, że w dachu nie rozwinie się wilgoć i pleśń, a przebywanie w miejscach zagrzybionych może być szkodliwe dla zdrowia.
Jak i czym ocieplić poddasze, czyli trzy materiały wykorzystywane do ociepleń
Istnieje wiele technologii i materiałów do ocieplania poddasza. Można wykorzystać wełnę mineralną, styropian lub coraz bardziej popularną piankę poliuretanową. Coraz większym zainteresowaniem cieszą się też ekologiczne sposoby ocieplania – np. z wykorzystaniem słomy – są to jednak trendy na tyle alternatywne, że jeśli ktoś się na nie decyduje, to raczej stosuje się je do ocieplania ścian budynków, a nie poddasza.
Ocieplanie poddasza wełną mineralną
Jednym z najpopularniejszych materiałów ociepleniowych stosowanych w dachach jest wełna. To materiał niepalny i dość lekki. Ma wysoką izolacyjność cieplną i zdolność do przepuszczania pary wodnej, jest elastyczna i dobrze wypełnia przestrzenie między krokwiami. Wełna szybko wysycha w razie jej zawilgocenia, dlatego nie ma zagrożenia, że w sytuacji przecieku w dachu, wełna spleśnieje, wywołując grzyb i gnicie drewnianej konstrukcji.
Popularne są dwa rodzaje wełny – skalna i szklana. Mineralna wełna skalna (zwana watą skalną) wytwarzana jest z surowców skalnych, takich jak bazalt czy dolomit, oraz kruszywa wapiennego i surowców odpadowych, najczęściej żużlu wielkopiecowego lub brykietu mineralnego. Nie bez kozery bywa więc nazywana wełną kamienną.
Produkcja wełny skalnej polega na roztopieniu w wysokiej temperaturze (bazalt topi się w 1400 stopni Celsjusza), która powoduje rozwłóknienie surowców. Do włókien dodaje się różne żywice, które stają się lepiszczem i z takiego materiału formuje się płaty lub bele. Wełnę skalną poddaje się też hydrofobizacji – jest to proces, który powoduje, że wełna słabiej będzie chłonęła wodę.
Wełna szklana powstaje w podobny sposób – wytwarza się ją z piasku kwarcowego i ze stłuczki szklanej z recyklingu, czasem dodaje się też materiał skalny. Włókna również łączy się żywicami. Wełna szklana jest bardziej plastyczna niż wełna skalna.
Oba rodzaje wełny mają prawie taką samą przepuszczalność pary i nasiąkliwość. Za to wełna szklana może mieć nieco lepszą izolacyjność cieplną – mierzymy ją współczynnikiem przewodzenia ciepła, dla wełny szklanej wynosi on 0,030, dla wełny skalnej 0,034. Wełna szklana jest lżejsza i bardziej sprężysta – można ją ścisnąć tak, że zajmuje trzykrotnie mniej miejsca niż skalna.
By współczynnik ciepła zachować na odpowiednim poziomie, ocieplenie dachu powinno mieć przynajmniej 20 cm grubości. Tak gruby materiał może nie zmieścić się między krokwiami, dlatego wełnę układa się w dwóch warstwach – pomiędzy nimi i drugą, prostopadle niżej.
Jeśli decydujesz się na ocieplanie poddasza wełną mineralną samodzielnie, musisz zabezpieczyć się odpowiednio – konieczne będzie ubranie, np. kombinezon, maseczka ochronna na twarz, okulary i rękawice – drobinki wełny są niewidoczne, ale przyczepiają się do wszystkich powierzchni, co jest bardzo uciążliwe. Po zakończeniu prac poddasze należy dokładnie wywietrzyć – okna mogą być otwarte nawet kilka dni.
Nakładając wełnę, należy też pamiętać o zamontowaniu folii wiatroizolacyjnej oraz listewek, pomiędzy którymi wełna będzie zamocowana sznurkami na gwoździach. Całą konstrukcję należy wzmocnić metalowymi profilami, na nią powinna być przyklejona taśma dwustronna, do której z kolei przymocowana będzie folia paroizolacyjna. Koszt ocieplania wełną może być różny i zależy od jakości wełny – najtańszą można kupić za około 40 zł za za metr kwadratowy.
Ocieplanie poddasza pianką
Coraz bardziej popularne jest też ocieplanie poddasza pianką PUR. Pianka ma wiele zalet – jest bezpieczna dla zdrowia, nie starzeje się, nie lubią jej gryzonie i owady – nie zamieszkają w dachu z pianką. Ocieplenie poddasza pianką PUR pozwala uzyskać spore oszczędności za ogrzewanie – dzieje się tak dlatego, że pianka ma niski współczynnik przenikania ciepła i chroni przed wychłodzeniem powierzchnie pod stropem.
Pianka doskonale izoluje i zapewnia wyciszenie dachu. Jest preparatem wieloskładnikowym, zawiera: katalizator, alkohole wyższego rzędu, środek powierzchniowo czynny, a także gaz odpowiadający za spienianie oraz zamykanie porów. Drugi składnik jest mieszaniną izocyjanianów, które odpowiadają m.in. za trwałość pianki. Komponenty łączą się w głowicy wysokociśnieniowej pistoletu do natrysku pod wpływem ciśnienia oraz reakcji chemicznych i fizycznych, a w procesie tym wytwarza się duża ilość ciepła.
Pianka zamkniętokomórkowa polecana jest do ocieplania poddasza o konstrukcji betonowej, o niskim współczynniku przenikania ciepła, np. Purios H. Ma postać zamkniętych pęcherzyków, jest wytrzymała technicznie i odporna na ściskanie, wilgoć i wodę, ma też wysoką gęstość.
Pianka otwartokomórkowa lepsza będzie do ocieplenia poddasza drewnianego (np. Purios E). Ma postać gąbki, jest lekka, ma wysokie właściwości termoizolacyjne oraz akustyczne. Pianką tą wypełnia się wolne przestrzenie pomiędzy belkami – jest to dobre rozwiązanie wszędzie tam, gdzie niektóre elementy konstrukcyjne mogą ulec odkształceniu, czyli właśnie w dachach drewnianych. Piankę należy zabudować płytami, np. karton-gipsowymi. Pianki otwartokomórkowej nie powinno stosować się tam, gdzie jest ryzyko zawilgocenia.
Piana ma postać ciekłą, opryskuje się nią ze specjalnych urządzeń pod ciśnieniem, następnie piana urasta na powierzchni, na której była zaaplikowana. Do prac wykończeniowych można przystąpić już po 48 godzinach od natrysku. Usługa ocieplania pianką wyliczana jest zawsze indywidualnie, ale zazwyczaj jest to koszt około 100 zł za metr powierzchni.
Piana jest dość nową technologią, ale jej zaletą jest bardzo szybka aplikacja – ekipa budowlana dokonuje oprysku dachu w ciągu kilku godzin. Warto dodać, że dla wielu osób minusem technologii ocieplania pianą jest jej łatwopalność – mała iskra potrafi zapalić cały dach.
A może jednak stary, dobry styropian?
Wybór materiału i sposobu ocieplenia zależy od wielu czynników – budżetu, konstrukcji dachu, skosów, czasu potrzebnego na pracę, a także od tego, w jakich warunkach klimatycznych będzie stał dom. Popularne wciąż jest też ocieplanie poddasza styropianem, jednak nowoczesna technologia z wykorzystaniem pianki nieco styropian wypiera.
Warstwa styropianu musi być zazwyczaj dużo grubsza niż w przypadku pianki, by uzyskać takie same parametry ocieplające, a płyty styropianowe pozostawiają na łączeniach szczeliny, przez które ucieka ciepło. Za to styropian będzie na pewno nieco tańszy – od około 25 zł za metr kwadratowy.
Przeczytaj również:
Jaka maszyna do szycia? Elektroniczna czy mechaniczna?
2024-10-29
Wybieramy zestaw do fondue
2024-10-29
Żelazko w sprayu. Co to jest i czy warto kupić?
2024-10-28
Gdzie ustawić lodówkę w kuchni?
2024-10-25
Która lodówka zużywa najmniej prądu?
2024-10-24
Jak działa i czym jest nóż elektryczny?
2024-10-23
Szafa parowa. Co to jest i jak działa?
2024-10-21
Jak wybrać najlepszą wagę kuchenną?
2024-10-21
Jaka będzie najlepsza drylownica do wiśni?
2024-10-20