Data publikacji:

Układanie krawężników: jak ułożyć krawężniki?

Krawężniki pełnią niezwykle ważna rolę, zabezpieczając przed zniszczeniem krawędzi ścieżek, dróg, podjazdów oraz chodników, bez względu na ich szerokość, długość oraz materiały, z jakich zostały wykonane. Poza czysto użytkową funkcją krawężniki wpływają również na estetykę otoczenia, co ma szczególne znaczenie, gdy pojawiają się w ogrodzie lub przed wejściem do domu. Dlatego też tak ważne jest zadbanie o to, by były one jak najlepiej ułożone i dopasowane. W artykule zebraliśmy najważniejsze wskazówki i porady, które ułatwią montaż krawężników w większości sytuacji.
układanie krawężników

Rodzaje krawężników

Krawężniki dzielimy na dwie podstawowe kategorie – ze względu na materiał, z jakiego zostały wykonane, a także kształt i zastosowanie.

Krawężniki – podział ze względu na materiał

Krawężniki betonowe
Najtańsze i najbardziej uniwersalne krawężniki, dostępne w wielu wielkościach i wysokościach, sprawdzą się zarówno na drogach szybkiego ruchu, jak i w ogródku. Są dość trwałe i odporne na uszkodzenia oraz zmiany temperatury.
Krawężniki granitowe
Kamienne krawężniki, które spotkamy w każdym mieście. Granit to niezwykle twardy i trwały materiał, który odporny jest na uszkodzenia mechaniczne. Nie szkodzą mu również specjalnie środki chemiczne lub sól drogowa. Granit dostępny jest w różnych odcieniach i świetnie komponuje się zwłaszcza z kostką brukową.
Krawężniki wykonane z innego kamienia
Granit nie jest jedynym rodzajem kamienia, z jakiego wykonujemy krawężnik. Zazwyczaj modele tego typu wykorzystuje się jednak przy budowie ścieżek i alejek ogrodowych, opasek wokół domów czy do zabezpieczania miejsc parkingowych.
Rodzaj użytego materiału zależy tutaj od fantazji inwestora oraz aranżacji przestrzeni, ale materiał prawie zawsze będzie droższy od klasycznych modeli z granitu i betonu. Wśród często stosowanych kamieni możemy wyróżnić np. piaskowiec.

Krawężniki – podział ze względu na zastosowanie i kształt

  • Krawężniki drogowe – klasyczne wysokie krawężniki używane w pracach drogowych.
  • Krawężniki łukowe – krawężniki w formie łuku, używane w miejscach, w których chodnik, ścieżka lub droga zatacza łuk.
  • Krawężniki najazdowe – krawężniki o obniżonym i zaokrąglonym profilu, stosowane przy podjazdach i wjazdach drogowych, a także na przejściach dla pieszych lub rowerzystów.
  • Krawężniki skośne – krawężniki o skośnym profilu, będące łącznikiem pomiędzy standardowymi i najazdowymi modelami.
  • Krawężniki/obrzeża ozdobne – krawężniki i obrzeża stosowane do dekoracji i zabezpieczenia ścieżek, chodników, alejek ogrodowych, a także podjazdów i dróg dojazdowych. Występują w wielu kolorach, kształtach i materiałach.
  • Jak się układa krawężniki i obrzeża?

    Poprawny montaż krawężnika lub obrzeża rozpoczynamy od odpowiedniego wyznaczenia ich przebiegu. Równocześnie określamy w tym momencie także przebieg drogi lub chodnika. Pomocny będzie w tym wypadku dobrze naprężony sznurek, który rozwijamy pomiędzy wbitymi w ziemię kołkami lub słupkami. Korzystając z tej wizualnej pomocy, przystępujemy do wykonania wykopu pod fundament.
    Specjaliści zalecają, by był on szerszy od krawężnika o około 10 centymetrów, z obu jego brzegów. Reguła ta nie obowiązuje, gdy wykonujemy go z tzw. koryt ściekowych, odprowadzających deszczówkę. Gdy droga lub chodniki planowane są na znacznie większej działce, o pomoc należy zwrócić się do specjalistów dysponujących odpowiednimi przyrządami pomiarowymi.
    Głębokość wykopu zależy od rodzaju planowanej nawierzchni oraz używanych materiałów. Na początku wypełniamy go ubitym piaskiem i/lub kruszywem. W otworze umieszczamy zazwyczaj warstwę półsuchego betonu typu C12/15 lub C8/10, której grubość waha się od około 10 do 20 centymetrów.
    Przygotowane zawczasu elementy krawężnika lub obrzeża wsuwamy w mieszankę na głębokość od 5 do 15 centymetrów, dbając o to, by były one ustawione w pionie (tu przyda się poziomica) i zgodnie z ustalonym wcześniej planem. Na koniec zabezpieczamy dodatkową warstwą betonu od strony zewnętrznej.
    Do wyrównywania krawężnika używamy gumowego młotka. Kilkumilimetrowych odstępów poszczególnymi elementami obrzeży zazwyczaj się nie fuguje, chyba że specyfika używanego materiału wymaga innego podejścia.
    Eksperci radzą czasami, by wypełnić fugi na wysokości podłoża, co przydaje się, gdy obrzeże położone jest na podsypce z piasku. W ten sposób zapobiegamy przedostawaniu się do niej wody deszczowej, minimalizując ryzyko jej podmywania, a tym samym powolnego osiadania całego chodnika lub drogi.
    W przypadku gdy ścieżka lub droga biegnie po łuku, niezbędne będzie przycinanie układanych części krawężnika, do czego potrzebne będą odpowiednie elektronarzędzia (pilarki) potrafiące poradzić sobie z formowaniem kamienia. Zdając sobie z tego sprawę, na etapie planowanie możemy też wybrać np. gotowe elementy łukowe. Po wyschnięciu fundamentów, które należy zakryć i zabezpieczyć, np. podczas deszczu, możemy przystąpić do właściwego wykańczania powierzchni alejki lub drogi.
    Zdjęcie: Envato Elements