Kleje żelowe do zastosowań zewnętrznych
Na rynku pojawiają się też interesujące nowości, takie jak kleje żelowe, np. Atlas Geoflex na bazie żelu krzemianowego, który można używać również do płytek układanych na zewnątrz. Na jego przykładzie warto przedstawić czynniki, które mają znaczenie przy wyborze zaprawy klejowej wyższej jakości. Po pierwsze, warto zwrócić uwagę na pylenie suchej zaprawy podczas mieszania – te wyższej klasy czasem oferują obniżone pylenie, co znacznie ułatwia pracę.
Kolejna sprawa to zdolność kleju do wyrównywania niewielkich nierówności podłoża. Właściwie podłoże powinno być równe i zagruntowane, jednak klej wysokiej klasy, taki jak wspomniana zaprawa na bazie żelu krzemianowego, ma zdolność do wypełniania nierówności podłoża, jeśli zmieszamy go w konsystencji rozpływnej.
W opisach klejów żelowych można też znaleźć wzmiankę o właściwościach tiksotropowych, co oznacza zdolność do zmiany lepkości mokrej mieszaniny pod wpływem nacisku, czyli w praktyce zdolność do wypełniania pustych przestrzeni powstałych po ułożeniu płytki na powierzchni kleju. Jest to właściwość szczególnie istotna w przypadku okładzin zewnętrznych, gdyż wszelkie puste przestrzenie, w których może zgromadzić się woda, pogarszają trwałość połączenia.
Kleje żelowe mają też krótszy czas schnięcia, dzięki czemu można wejść na powierzchnię w celu wykonania spoinowania już po jednym dniu od położenia płytek. Jedyną wadą takiego kleju jest jego stosunkowo wysoka cena, która ma uzasadnienie jedynie w przypadku szczególnie wymagających warunków eksploatacji układanych płytek lub wysokiej ceny samej okładziny.